Αν η κυβέρνηση προχωρήσει βιαστικά σε έκδοση ομολόγων 3ετούς και 5ετούς διάρκειας, χωρίς να λάβει υπόψη της τις πραγματικές συνθήκες της αγοράς (π.χ. τα spreads, το επιτόκιο κτλ), το καλύτερο επιτόκιο το οποίο φαίνεται ότι μπορεί να πετύχει αυτή τη στιγμή είναι από 5,5% έως 6,0%, για ένα ποσό περίπου 2 δις ευρώ.
Το χρέος μας, όμως, στο μεγαλύτερό του ποσοστό είναι κρατικό, δηλαδή δεν διαπραγματεύεται στη δευτερογενή αγορά, και μας στοιχίζει περίπου 3,4% ετησίως. Αυτό το επιτόκιο είναι που πρέπει η κυβέρνηση να διαπραγματευτεί και να το μειώσει ακόμη περισσότερο, ακόμη και κάτω από 3%, ώστε το χρέος μας να γίνει βιώσιμο.
Πότε το χρέος είναι βιώσιμο; Όταν ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας είναι ψηλότερος του μέσου κόστους δανεισμού του Δημοσίου. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να έχουμε ανάπτυξη πάνω από 3% ετησίως, ώστε να αρχίσει σταδιακά να απομειώνεται το χρέος. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάζει πρωτογενή πλεονάσματα, για αυτό και η επιμονή της τρόικα, που ζητά πλεόνασμα 2,75 δις για το 2014, 5,7 δις για το 2015 και 9 δις για το 2016.
Και ρωτάμε: που είναι η κυβέρνηση να παρουσιάσει ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης, στο οποίο, αντί να θέτει στόχους για υψηλά πλεονάσματα, να θέτει στόχους για υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης;
Και απορούμε: γιατί να βγούμε ρισκάροντας στις αγορές και να επιβαρύνουμε το δημόσιο χρέος με επιτόκιο π.χ. 6%, έστω και για 2 δις; Για να εξομαλύνουμε την καμπύλη επιτοκίων; Αυτή χρειάζεται να γίνει στον κατάλληλο χρόνο και όχι σε καθεστώς πίεσης. ¨Η μήπως για να αυξηθεί η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία; Αυτή ήδη αποδεικνύεται, εμπράκτως, από τις πετυχημένες αυξήσεις κεφαλαίου σε ALPHAκαι Πειραιώς, όπου υπήρξε σημαντική συμμετοχή διεθνών επενδυτικών οίκων.
Η επιπόλαιη διαχείριση της εξόδου στις αγορές, με πρόφαση την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, δημιουργεί τον κίνδυνο της επιβάρυνσης των Ελλήνων φορολογούμενων, δηλαδή να αποπληρώσουν τα ομόλογα μετά από 3 ή 5 χρόνια με μεγαλύτερο επιτόκιο. Και γατί να κάνουμε αυτό το δώρο υψηλών αποδόσεων σε ξένους και εγχώριους θεσμικούς; Πότε η κυβέρνηση θα βάλει σε προτεραιότητα την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος; Ή μήπως η έξοδος στις αγορές θα δημιουργήσει ένα κλίμα ευφορίας και επιτυχίας, δηλαδή ακόμη ένα «success story» για εσωτερική κατανάλωση, πριν τις Ευρωεκλογές;
Εύλογες απορίες και νομίζουμε ότι οι απαντήσεις είναι προφανείς…
Φροσελίνα Μπαχαρίου, Οικονομολόγος, υπεύθυνη τομέα Οικονομίας “κοινωνίας αξιών”
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου